Ontwerpdenken

Om dit in praktijk te brengen, kun je bij het maken van visualisaties gebruik maken van ‘design denken’. Dit is een manier van probleemoplossen (hoe gaan we iets visualiseren?) waarbij je je eerst in een probleem verdiept door te achterhalen waar de mensen voor wie het probleem speelt nu eigenlijk echt willen, om vervolgens (ongebruikelijke) ideeën te bedenken die zouden kunnen helpen om tegemoet te komen aan dat werkelijke verlangen. Van de meest aantrekkelijke ideeën maak je een voorlopig ontwerp of schets (prototype) dat weer kan helpen om je gedachten over de oplossing van het probleem aan te scherpen.

De Design School van de Stanford University gebruikt de onderstaande afbeelding op het proces van design denken te visuliseren.

Empathize: leef je in in wat mensen ervaren die te maken hebben met de kwestie die jij wilt visualiseren

Define: beschrijf op basis van de voorgaande stap de kwestie waar het om gaat. Doorgaans komt dat neer op het herdefiniëren van het probleem zoals je dat oorspronkelijk zag

Ideate: kom met zoveel mogelijk ideeën die een antwoord op het geformuleerde probleem zouden kunnen zijn en kies er tenslotte een die je voorlopig gaat uitwerken.

Prototype: maak een schets of prototype van je idee. Voor het maken van informatievisualisaties betekent dit dat je al vroeg in het proces met schetsen gaat werken, die het nadenken over de juiste visualisatie verder kunnen stimuleren.

Test: onderzoek hoe je ontwerp werkt; bij voorkeur door het te laten gebruiken door de mensen voor wie het uiteindelijk is bedoeld.

Beelddenken

Om te vatten wat beelddenken is, kun je kijken naar wat je doet bij beelddenken – kijken en verbeelden -,  waar je gebruik van maakt, – beeldtaal -, en welke vorm je daarvoor gebruikt – beeldstructuur.

Beeldtaal gaat over de betekenis van beelden. Wat zegt het beeld over de werkelijkheid (semantiek)? Met welke symbolen zijn we gewend te werken? Hoe interpreteren we kleur? Welke betekenis geven we aan verschillende vormen?

Wat beelden betekenen hangt ook samen met de manier waarop beelden onderling geordend zijn (syntaxis).

Voor het beoordelen van de kwaliteit van beelden, en om in te schatten wat het effect van de beelden zal zijn helpt het om beelden net zo te analyseren als je dat met (logische) begrippen doet. Je instrumentarium verschilt alleen.